Pierwsza górska wyprawa z przygodami

Wtorek, 31 lipca 2018 · dodano: 01.08.2018 | Komentarze 2

Wreszcie nastał wyczekiwany górski urlop- w poniedziałek miałem 5 godzin jazdy w nieciekawych warunkach PKP z Gniezna do Katowic (szczegóły pomińmy)- z Katowic czekał na mnie Jacek i transportowaliśmy się do Istebnej na zaklepany nocleg.
Wieczorem zrodził się plan na następny dzień- miało być super widokowe ok. 70 km z kilkoma szczytami do zaliczenia. Tak więc po śniadaniu i opanowaniu rowerów po podróży ruszyliśmy w drogę. Na „Dzień dobry” czekała nas słuszna wspinaczka na Baranią Górę- ponad 1200 m.n.p.m. Mieliśmy 12 km podjazdu ciągnącego się w nieskończoność i nierzadko musieliśmy prowadzić rowery bo najzwyczajniej nie dało się jechać głównie przez niezliczoną ilość bardzo luźnych kamlotów na ścieżce. Co się dało to oczywiście wjeżdżaliśmy, a reszta cóż… było butowanie :). Jednak widoki z wieży na szczycie wynagrodziły wszystkie trudy wspinaczki- jak to w górach ;). Z Baraniej Góry czekał nas spoko techniczny zjazd po kamlotach i korzeniach, choć podobnie jak podczas wspinaczki- nie wszystko dało się zjechać w siodle. Niemniej sporo radochy dostarczył. I taka jazda bardzo spoko szła aż do mniej więcej 18 km- wtedy podczas kolejnego podjazdu wózek przerzutki zahaczył o szprychę i kolejny hak uśmierciłem. Zapasu nie miałem- po prostu internetowy sklep dał plamę z czasem przesyłki. Pocieszeniem był zasięg w telefonie- zacząłem przeglądać internet żeby znaleźć sklep rowerowy. Szybko, bo już w drugim obdzwonionym mieli jeden jedyny hak do Accenta- poprosiłem o odłożenie i zmuszeni byliśmy dotrzeć do Bielska- Białej. Kolejnym pocieszeniem było to, że mieliśmy większość jazdy w dół więc co byłem w stanie to zjeżdżałem a resztę ‘z buta’. Po zajechaniu do Szczyrku zatrzymaliśmy się na postój przy sklepie i wtedy nie wiadomo skąd Jacek wynalazł kawałek sznurka, przywiązał do swojej sztycy i robiło to za linkę holowniczą aż do Bielska. A lekko nie było bo kilka asfaltowych podjazdów po drodze się trafiło. Wielkie podziękowanie i porządny browar się Tobie za to Jacek należy zdecydowanie! W mieście był szybki serwis roweru i mogliśmy jechać dalej. Powrót identyczną trasą przez Szczyrk na przełęcz Salmopolską- tu po podjeździe postój na zasłużone piwo w cieniu i dalej super asfaltowy zjazd z kilkoma agrafkami do Wisły. Tam odwiedziliśmy sławną skocznię narciarską „Malinka”- robi wrażenie niezaprzeczalnie. Z Wisły już prosto do Istebnej zaliczając bardzo długi podjeździk pod Kubalonkę (nawet dwóch szosowców tam się naprawdę męczyło) i po nim mieliśmy już tylko w dół do naszej miejscówki.